Voor het grote verhaal teken ik als Babs natuurlijk zelf. Maar hoe ver kan ik gaan? Weet ik hoe lief de bruid als zus is, of wat voor een loyale ‘bro’ de bruidegom? Of misschien wel wat voor vader en moeder het bruidspaar zijn? Nee. En wat het bruidspaar daar zelf van vindt, is in dit geval even niet zo interessant. Ja, een ceremonie maak ik graag op maat en de klant is koning, maar een verrassing is vaak de kers op de taart en daarvoor moet je soms even wat ruimte laten. En ja dat is nodig. Want wat is er dan mooier dan wanneer een broer, zus of beste vriend dat ter harte neemt en zijn of haar liefdevolle relatie met het bruidspaar deelt met het publiek? Vaak hoor ik ‘Maar bij ons zijn het niet zo’n sprekers’. Mijn ervaring is anders. Vaak zijn ze vereerd en zelfs nog vaker oprecht teleurgesteld wanneer ze niet worden gevraagd of erger; ‘overgeslagen’, gepasseerd of gewoon vergeten.
Zoek sprekers bij je ceremonie!
//En nee, ik vraag geen sprekers bij de ceremonie omdat ik dan zelf minder hoef te doen. Het gaat me puur om de echtheid. Omdat ik al zo vaak heb gezien wat er kan gebeuren. De Maxima-traan. De ontroering als iemand zegt: ‘Ik hou van je, wat gun ik jullie dit geluk toch, wat zijn jullie een mooi stel en wat is het mooi om te zien dat jullie elkaar elke dag opnieuw mooier, sterker en beter maken. Ik ben een groot voorstander van een luchtige ceremonie. Met humor waar het kan, maar een lach én een traan blijft het allermooiste. Juist de traan, de snik, de brok in de keel, de ontroering, dat zorgt voor het onvergetelijke waar we allemaal naar op zoek zijn bij de trouwdag.
Durf je een beetje emotie aan? Wil je meer dan het verhaal van de Babs wat jullie hem of haar zelf verteld hebben? Maak je ceremonie dan persoonlijk en vooral oprecht door een deel van jullie liefdesverhaal ook door je dierbaren te laten vertellen. Dat zorgt voor evenwicht. En voor de wat mindere of onzekere schrijvers: ik help iedereen graag op weg. Moeders die graag hun kind toespreken, tot kinderen die graag een verhaaltje over hun ouders willen voorlezen. Alles kan. Je zult verstelt staan van wat het met je doet. Sprekers, dierbaren die voelen en weten dat een ceremonie ergens voor is: om je laten zien en voelen dat er liefde is. Dat de familieband of vriendschap echt en waardevol is. Het kan, doet het dan ook!
Zeg het met honing!
Wil je het allemaal wat minder traditioneel en durf je wel wat cultuur te snuiven van ver over de landsgrens? Dan zijn er tal van opties, maar vooral de Perzische Bruiloft kent bijzonder veel prachtige vormen die op geen enkele Hollandse bruiloft misstaan, maar wel heel verrassend zijn! De tradities gaan tot 2000 jaar terug in de tijd en zijn een combinatie van eigenheid, eigen keuzes en respect voor tradities en erfgoed. Een smaakvol voorbeeld is het honingdippen.
Zodra het paar wordt uitgesproken tot man en vrouw en de bruid en de bruidegom elkaar mogen kussen, wordt ook de honing voorgelegd aan het gelukkige paar. De bruidegom doopt zijn pink in de honing en bied het de bruid aan die de vinger in de mond neemt om de honing eraf te snoepen. Zij doet hetzelfde bij haar man en zijn daarmee verzekerd van een zoet en gelukkig leven samen. En dat sámen is vrij letterlijk te nemen. Het ‘vrij’ trouwens ook. Honing bevat namelijk borium, een mineraal die zorgt voor een beter gebruik van oestrogeen, het vrouwelijk sekshormoon. Ook zou deze stof zorgen voor een verhoging van testosteron in het bloed, het hormoon dat verantwoordelijk is voor de seksdrive bij zowel mannen als vrouwen. In het oude Perzië dronken pasgetrouwde stelletjes een maandlang een alcoholisch honingdrankje zodat ze in de stemming kwamen. Overigens schonken ze ook royaal Oranjebloesem bij bruiloften aan de bruid om haar verlegenheid te overwinnen voor de eerste huwelijksnacht.
Na de bruiloft volgen de wittebroodsweken. In het Engels heet de huwelijksreis honeymoon en in het Arabisch shahr al ‘assal, u raadt t al: de honingmaand. Honing, het zoete smeermiddel voor een goed huwelijk. Volgens oude legendes en in de Kama Sutra komt de gouden vloeistof voor als een zinnelijke stimulans, vooral met een snufje nootmuskaat. Volgens de mythe dipte Cupido zijn pijlen in honing alvorens ze af te schieten. De beroemde Perzische arts Avicenna schreef in de elfde eeuw een mix van honing, gember en peper voor om de liefdeshormonen te stimuleren. Laat de waarheid in het midden liggen, maar baadt het niet dan schaadt het niet. Daarbij is het honingdippen niet alleen smaakvol maar ook nog eens zeer vermakelijk en dus sfeerverhogend voor de aanwezige gasten. Tip: doe voorzichtig, niet knoeien op het dure pak of de fraaie jurk. Toch geknoeid? Deppen met keukenpapier en de vlek spoelen met handwarm water.
